“De theoretische wending in de geschiedschrijving was zoals het bijten in de appel: het verlaten van het paradijs.”

Bruno De Wever heeft zijn kantoor leeggemaakt en zijn boeken verdeeld onder hongerige collega’s en doctoraatsstudenten. Nagenietend van zijn emeritaatsviering / historische afscheidsfuif doet de professor hedendaagse geschiedenis wat hij het beste kan: over het verleden praten. En over de toekomst. Welke tradities hebben hem de afgelopen veertig jaar gevormd? Welke ideeën zijn het bewaren waard? En hebben we echt meer historici nodig? “De herwaardering van mensen die iets kunnen met hun handen is broodnodig.”